Herbert Witt vertellt: Trina, een Menschenleben!
Trina is „Eene vun uns“, d.h. se wör „Eene vun uns“. Se is nämlich all langen nich mehr op düsse Welt. Eegentlich heet se je „Catharina“, man mi dücht, jedereen hett se dormols „Trina“ nömt. Wer se wör, dat hett mi unsere Dreeenigkeitskark in Allermoi verteilt. Wat se in eehr Leben dörchstohn musst und beleeft hett, verrod’t uns de Geschichtsböker.
In unsere Kark süht man an de Noornsiet veer groote Graffsteens an de Wand. Op eenen dorvun steiht in de Umschrift:
ANNO 1646, DEN 27. OKTOB. ERES OLDERS 50 IAHR IST DIE TUGENT-
SAHME EFRAUW CATHARINA REINSTORPES IN DEM HERREN EINGE-
SCHLAFHEN NACHDEM SIE GELEBET IM ESTAND 32 IAHR UND
GEZEUGE 16 KINDER“
Trina ehr Graffsteen in uns Kark
As ick dat leest harr, wull ick geern weeten, wat dit Menschenkind dormols woll beleeft hett. Leider gifft dat vun de Tied keene Karkenböker mehr. Man kann sick obers licht utreeken, datt Trina 1596 op de Welt komen is. Paster Thom Thoren hett Trima also noch in de oole Petruskark – de Vorgängerin vun unsere Dreeenigkeitskark – döfft und zwors op Plattdütsch. Ok in de School hett de Schoolmeester mit de Göörn Platt snackt.
Just in dat Johr vun Trinas Konfirmatschon, 1611, is de boofällige Petruskark afreeten worden. Mitdewiel wör Albert Wichgrewe Paster in Allermoi. Ob he Trina noch in de oole Kark orrer viellicht in dat eehrwürdige Paster-Buurnhuus konfirmeert hett – op Plattdütsch versteiht sick -, lett sick nich mehr faststellen.
An’n 2. Februar 1614 is Trina denn wahrraftig dorbiweesen, as Paster Wichgrewe unsere Dreeenigkeitskark tohoop mit den nee’n Altor vun Hem Baxmann inweiht hett.
In datsülbige Johr sünd Trina – se wör just 18 Johr old – und Härmen Reinstorp troot worden. Jümmers noch op Platt.
Viellicht wören de beiden sogor dat eerste Bruutpoor, dat sienen Segen för den nee`n Altor kreeg. Openbor hett düsse Segen so good anslogen, datt Trina in eehre 32 Ehejohrn 16 Kinner to Welt bröcht hett. Wie veele se dorvun allerdings noch to eehre Leeftieden wedder begroben hett, lett sick nich mehr faststellen. Man weet obers, datt dormols bloots jedes 2. Kind oller äs 10 Johr worden is.
Übrigens: Eerst Paster Marcus Krüger, de Nohfolger vun Paster Wichgrewe hett vun 1631 an in de Kark op Hochdütsch preestert. In de School hebbt de Kinner sogor eerst 200 Johr loter Hochdütsch leernt.
Just 4 Johr wör Trina verheirod`t, as 1618 de 30-jährige Krieg utbröök. Veel hett se dorvun allerdings nich mitkreegen. Eenmol is Tilly mit seine Suldoten op de Geest vörbitrocken. Dat wör in`n Sommer 1627 (s. Finder, S.72). De ungeplosterten Dieken in de Marsch wörenjüm woll to smeerig und dat Land
to natt.
Dat Woter hett allerdings ok Trina bannig tosett. Vun 1625 bit 1642 geet dat hier fief groote Störmflooten, bi de de Dieken bröken und dat Land ünner Woter stünn (s Finder, S.64 ff). Wat hebbt Trina und eehre Lüüd dorbi woll dörchstohn, wenn se doog – orrer sogor weekenlang nich vun jüm eehr Wurten rünner kunnen?
Könnt jü jo vorstellen, datt Trina sick dormols eehren Gröönkohl jümmers ohne Kantüffeln rinkwoost hett? Ick nich. Tatsächlich hett man dormols nämlich noch keene Kantüffeln kennt. Eerst 130 Johr noh Trimas Tied sünd se vun den Preußenkönig Friedrich II (den oolen Fritz) bi uns inführt worden.
As Trina 1646 – se is man blots 50 Johr old worden – storben is, hett man se wohrschienlich sogor in unsere Kark beerdigt. Dormols kunn sick jeder, de dat nödige Lüttgeld dorför harr, – as öberall in Hamborg, so ok bi uns – in de Kark bisetten looten. Eerst 1813 is dat verboden worden (s. Finder, S.339).
De veer Graffsteens in de Kark seht mi ok nich domoh ut, datt se mol in de Schiet legen hebbt. Noch hüüt gifft dat in unsere Kark in den Footbodden so eenen Graffsteen.
Meist 360 Johr noh Trinas Beerdigung hett se noch eenmol bannig Indruck mokt und dat sogor internatschonol. Anfang Juni harrn wi hier hogen Besök. De evangelsche Bischof Mwakyolile ut Tansania wör mit eene Delegatschon in Hamborg. Bi de Gelegenheit hebbt he und siene Lüüd – alles gneterswatte Afrinkoner – sick ok unsere Kark ankeken. Dorbi heff ick jüm ok Trinas Graftsteen wiest. Se schulln doch klookkriegen, wie fruchtbor unsere Marsch hier is.
As de Bischof – he kunn Dütsch lesen und snacken – dat mit de 16 Kinner leest Harr, keek he mi richtig ungläubig an und frög denn orrig beindruckt: „Was, alle von eine Mammi?!“ Nohdem he dat denn seine Lüüd op Suaheli verklookfiedelt harr, hebbt de sogor Bifall klatscht. Na, dor ward Trina sick woll bannig höögt hebben.
Jo wünsch ick noch een poor schöne Sommerdoog!
Herbert Witt
